15. İstanbul Bienali’nin komşu etkinlikler programı kapsamında gerçekleştirilmektedir.
Konuşmacılar: Lucilla Meloni, Daniela Lancioni, Giorgio De Finis
Moderatörler: Sandro Polo, Burcu Pelvanoğlu
*Simultane çeviri yapılacaktır.
İkinci Dünya Savaşı’ndan bugüne İtalya’da sanat, sanatsal tartışmanın olağanüstü canlılığı, yaratıcı öneri çeşitliliği, kamu ve özel vakıfların ve galerilerin yoğun eleştirel ve sergi etkinliği ile ayırt edilir. Yeni ifade dili geliştirerek tartışmaya katkıda bulunan pek çok İtalyan kenti arasında Roma, 1950’lerin ikinci yarısından itibaren uluslararası sanat sahnesinin en yenilikçi ve dinamik haldeyken bir kültürel sermaye olmasının gerçeği ile karakterize edilmektedir. 1960’lardan günümüze dek süren Roma sanat atölyesi, çağdaş İtalyan sanat dünyasının tanınmış bilim adamlarının katılımıyla İstanbul İtalyan Kültürü Merkezi tarafından düzenlenen bir toplantıdır. Lucilla Meloni, altmışlı yılların Roma sanatsal fermentlerini gösterecek, Daniela Lancioni önümüzdeki on yılda başkentin görsel sanatlarının önemli anlarını anlatacak ve MAAM’ın, Müze deneyimi ve Prenestina’daki müze deneyimleri ise Giorgio de Finis tarafından sunulacak. Moderatörlüğünü ise İtalyan Gestalt Merkezi, Roma’dan gelen Sandro Polo yapacak.
Lucilla Meloni
Carrara Güzel Sanatlar Akademisi
1960’lı yılların Romas’sı: sanat dilinin dövmesi
60’lı yıllarda Roma, başarılı bir şehir, uluslararası bir kentti ve yeni nesil sanatçılar, Avrupa’da ve Amerika Birleşik Devletleri’nde alışılmadık görsel diller yaratan sanatçıların akınına uğramıştı. Piazza del Popolo Okulu diye bilinen sanatçıların 1960-1967 yılları arasındaki çalışmaları bu toplantıda irdelenecek. .
Daniela Lancioni
Roma Palaexpo – Palazzo delle Esposizioni, Başkuratörü
Yetmişi yılların Roma’sı
1970 li yılların Roma’sı.
İstisnai bir durum 70’li yıllarda Roma sanat sahnesini ayrıcalıklı bir konuma taşımmıştır. Çok sayıda sanatçı ( Romalı yada dünyanın diğer yerlerinden gelen sanatçılar, anlamlı eleştirisel sesler, cesur galericiler, (gerçek tüccarlar) ve kahramanvari dernek yöneticileri bu ortamın başrol oyuncusuydular. Anlatı, hala bugüb bile güncelliğini koruyan 60’lı yılların sonundan 80’li yılların başına kadar olan dönemde farklı diller ve tecrübelerle Roma’da neler olup bittiğini örnek çalışmalarla aktarılacak,
Giorgio de Finis
MAAM Altro ve Metropolis Metropolitan Müzesi Müzesi
Sanat, diğeri ve ötesi: Metropolis aydaki Metropolis şehri müzesi
MAAM 2012’de Space Metropoliz filminin ve sanat şantiyesinin bir devamı niteliğinde doğdu, bir grup göçmenin Ay’a yolculuğunu anlatan, medeni toplumun uçlarında yaşamaktan bıkmış ve başka bir gezegene gitmeye karar verişlerini anlatan fantastik bir hikaye. Metropolit’te yaşayanların, mahalle ve şehrin tamamı için, sanatçıların müdahalesi sayesinde yeni toplumsal alanlar sayesinde MAAM’ı yeniden “inşa etmeye” başlarlar. MAAM istihdamın savunması için bir “barikat” sanatının yaratılması amacını gütmektedir; anklav etkisinin azaltılması (MAAM bu anlamda bir toplantı aracı görevindedir); bir “diğer” bir müze modeli ve hayatın kirlettiği “yaşanan bir müze” deneyimlerinin yanısıra hem de tersine, yaygın ve yaygın sanat varlığı tarafından bilgilendirilen bir yaşam biçimi. Süper bir nesne olarak MAAM sadece artistik bir proje ve konu olmayıp ayrıca kentsel ölçekli bir grup eseri, her bir sanatçının kendi birikimleriyle katıldığı bir mozaikdir.
Bu buluşmanın başrol oyuncuları kimler:
Lucilla Meloni Carrara Güzel Sanatlar Akademisi Çağdaş Sanat Tarihi hocası olup, 2011’den 2016’ya kadar müdürlük yapmıştır. Yayınları arasında: L’opera partecipata. L’osservatore tra contemplazione e azione, Rubbettino, 2000; Gli ambienti del Gruppo T. Arte immersiva e interattiva, Silvana Editoriale 2004; Gruppo N. Oltre la pittura oltre la scultura l’arte programmata, Silvana editoriale 2009; Arte guarda Arte. Pratiche della citazione nell’arte contemporanea, Postmediabooks 2013. Küratörlüğünü yaptığı sergiler arasında: Gli ambienti del Gruppo T. Le origini dell’arte interattiva, Galleria Nazionale d’Arte Moderna, Roma 2005-2006; Gruppo N, Fondazione la Quadriennale, Roma 2009; La poetica degli omaggi: Gianfranco Baruchello, Thorsten Kirchhoff, Mauricio Lupini, Fondazione La Quadriennale Roma 2014;Stefano Arienti. Autodidattica, Accademia di Belle Arti di Carrara, 2015; Le immagini reinventate, Centro di Arti Plastiche, Carrara, 2017.
Daniela Lancioni, sanat tarihçisi, Roma Palazzo delle Esposizioni’nin baş küratörü. Tor Bella Monaca (1996-2001) çağdaş sanat mekanını kurdu ve yöetti. Yayınları ve sergileri arasında: Roma in mostra 1970-1979. Materiali per la documentazione di mostre azioni performance dibattiti, Roma 1995; Gian Tomaso Liverani. Un disegno dell’arte: la Galleria La Salita dal 1957 al 1998, 1998; Spalletti, 1999; Giulio Paolini. Quadrante, 2002; Giacinto Cerone, 1999; David Tremlett, 2000; Giuseppe Penone. Spoglia d’oro su spine d’acacia, 2002, Incontri…Dalla collezione di Graziella Lonardi Buontempo, 2003; Tano Festa. Da Mondrian a Michelangelo. Opere dal 1963 al 1978, 2005; Giuseppe Penone, 2008; Italia contemporanea. Officina San Lorenzo, 2009; Giulio Paolini. Gli uni e gli altri (L’enigma dell’ora), 2010; Carlos Amorales, 2011; Anni 70. Arte a Roma, 2013-2014.
Giorgio de Finis, antropolog, sanatçı ve bağımsız kuratör. MAAM Museo dell’Altro e dell’Altrove di Metropoliz_città meticcia ve Roma 1 art gallery della Casa dell’Architettura’nın fikir babası ve kuratörüdür. Formello DiF Müzesinin kurucusu ve yöneticisidir. Roma Mimarlık Bayramında pek çok etkinlik düzenleyerek küratörlüğünü yaptı. «ARIA [sanatçı dergisi]. Sorumlu müdür ve redaktörüdür. Halen «FART i fogli della Fabbrica dell’ARTe»’nin sorumlu/suz müdürüdür. Son yayınları arasında: Diari urbani (giriş Marc Augé), Forza Tutt*. La Barricata dell’arte, Exploit. Come rovesciare il mondo ad arte. D-istrizioni per l’uso (F. Benincasa ve A. Facchi ile birlikte), Space Metropoliz. L’era delle migrazioni esoplanetarie (F. Boni ile birlikte), Rome. Nome Plurale di città (F. Benincasa ile birlikte). Hazırlamış olduğu çok sayıda fotokitaplar arasında: Umani, Urbani & Marziani. La Viterbo Bienali ve Apai , ki bununla «Premio Internazionale 2014 per la Cultura Indipendente in Movimento» ödülünü aldı. Terna_06 ödülü finalisti. Metropoliz için verdiği emekden dolayı Luisa Giorgetti 2015 Uluslararası Ödülünü kazandı. Doçent sanatçı olarak Pistoletto Vakfı ile işbirliği yapmaktadır. Televizyon için yapmış olduğu çalışmalar arasında: «Diari dalla megalopoli. Mumbai», Mimarlık iletişimi “Zevi Ödülü” nü kazandı. Fabrizio Boni ile birlikte «C’era una volta… Savorengo Ker, la Casa di Tutti» belgeselini hazırladı ve «Space Metropoliz» projesi sayısız ödül kazandı bunlar arasında: Roma Provincia Creativa, il primo premio FestArte Festival, «Per non dimenticare Abba».
Sandro Polo, sanat tarihçisi ve Roma Centro Italiano Gelstalt bünyesinde “Sanat ve Psikoloji” hocası. Roma kırlarında tarihi ve sanatsal çalışmalar yapdıktan sonra çok sayıda çağdaş sanat sergilerinin kuratörlüğünü yaptı, bunlar arasında; ManualMente (Villa Guglielmi, Castello di Torre in Pietra, Fiumicino, 2013), Doppio Binario (Castello di Maccarese, Maccarese, 2015), Arteporto (Parco archeologico dei Porti Imperiali di Claudio e di Traiano, Fiumicino, 2016), Rompete le righe (Palazzo Majnoni Guicciardini, Roma, 2017), A tu per tour (Ex Cartiera Latina, Parco dell’Appia Antica, Roma, 2017). Sanat Parku ve 3 Minuti Quadri videolarının yazarıdır. Giacinto Cerone, Giosetta Fioroni, Piero Pizzi Cannella, Gioacchino Pontrelli ve Daniel Spoerri ile işbirlikteliktelri vardır. On line WunderMap sanat güzergahı dergisinin kurucuları ve müdürleri arasında yer alır.
Artık rezervasyon yapılamaz